งานแต่งงานของนายก็อบแก๊บ

อะนะ...

วันนี้เป็นวันดีๆๆๆๆ มีคนมากมายแต่งงานกันวันนี้ หนึ่งในนั้นคือนายก็อบแก็บ (he is my ex-Boyfriend)

วันนี้นายก็อบของแม่เราแต่งงานแล้ว ที่บ้านเจ้าสาวในตอนเช้า แล้วไปเลี้ยงที่ชลบุรีตอนค่ำ เพราะปาป๊าของนายก้อบเป็นตำรวจทำงานอยู่ที่นั่น

ตอนแรกบอกนายตูนเอาไว้ว่าจะไปรับที่บ้านนะ(บ้านตูนอยู่แถวๆ4แยกบางนา) เพราะตูนรถคว่ำ หัวแตกมา สงสารม๊ากมาก จะไปรับนะ--- แต่มะคืนเล่นเน็ตดึกไปหน่อย ตั้งนาฬิกาไว้ตี 4.20

!!!!!!! !! !ติ๊ดๆๆๆๆๆๆ......อื้อๆๆ..ง่วงๆๆๆจัง ขออีก5นาทีนะ (กด pause)

!!!!!!! !! !ติ๊ดๆๆๆๆๆๆๆ......อื้อๆๆ..ยังง่วงอยู่อ้า...ขออีก5นาทีนะ (กด pause อีกครั้ง)

เป็นอย่างนี้ไม่รู้กี่ที แล้วก็ตื่นมาด้วยเสียงโทรศัพท์...อ้าวตูนโทรมาแฮะ ปรากฏว่าตี5.40แล้ว

เวรกรรม ฤกษ์หมั้น7โมงด้วย ตาลีตาเหลือกมาก ตูนเลยบอกว่า ไม่เป็นไร เดี๋ยวตูนมาหาที่บ้านเอง ตูนจะแบกหัวแบะๆของตูนมาหาเอง...ดีเหมือนกัน เราจะได้ไปอาบน้ำ แต่งตัว ขอสวยหน่อยนะวันนี้

**
บ้านแฟนก็อบอยู่ที่หมู่บ้านนันทวัลย์ วอยวัชรพล เป็นหมู่บ้านที่น่าอยู่มาก บ้านสวยด้วย มีสระว่ายน้ำฟรีฟอร์มอยู่ตรงด้านขวาของบ้าน แล้วเป็นบ้านที่ด้านหน้าบ้านติดกับสวนของหมู่บ้านด้วย

__เพื่อนนึกออกใช่มะ แบบว่าเหมือนหมู่บ้านใน standard book หง่ะ ที่ซอยบ้านแยกแบบแตกเป็นใบไม้ แล้วก็จะมี facility ของหมู้บ้านเป็นช่วงๆ อ้า...นั่นแหละ บ้านหันออกไปทางสวนพอดี

โชคดีมาก รถไม่ติดเลย ออกไปทางพัฒนาการ ขึ้นทางด่วนรามอินทรา ปู๊ดเดียวถึง ใช้เวลาเพียง20นาทีเท่านั้น เริ่ดๆๆๆๆ

ไปถึงก็เกือบๆ7โมงพอดี แต่ทางญาติของฝ่ายชายก็ยังมากันไม่ครบ ดีๆๆๆเราก็เรียกว่าไม่ได้มาสายล่ะ กลุ้มๆอยู่เพราะตูนต้องมาเห็นเพื่อนเจ้าบ่าวด้วย

ฝ่ายเพื่อนเจ้าบ่าวครับ

ประมาณ7.40ก็เริ่มตั้งขบวนแล้วก็เดินแห่กันเข้าไปในบ้านเจ้าสาว อันนี้เค้าจัดแบบจีนนะคะ หัวขบวนถือ ..เอ้อ...คิดก่อน...ช่อดอกไม้(อันนี้พี่กิ๊ก พี่สาวก็อบเป็นคนถือ) ถาดส้มมงคล(ตูนกะติเป็นคนถือ) เหล้า เส้นหมี่จีน อันนี้บุนได้ถือล่ะ เค้าถือเคล็ดว่า เพี่อให้ชีวิตยืนยาว แล้วก็ตามมาด้วยน้ำตาล คงหมายถึงความชื่น ชื่นมื่นๆๆๆ

ขอลำดับพิธีการดังนี้ค่ะ

- ตั้งขบวน แล้วเดินเข้าบ้าน
- ขึ้นชั้นบน เพื่อรับเจ้าสาวที่อยู่ในห้องนอน อันนี้ต้องมีการผ่านประตูเงินประตูทองตามธรรมเนียม
- เจ้าบ่าวพาเจ้าสาวลงมาละ
- ข้างล่างก็เตรียมสินสอดทองหมั้น พ่อแม่ปู่ย่านั่งบนโซฟา บ่าว สาวนั่งที่พื้นปูด้วยผ้าแพรสีแดง
- ไหว้ผู้ใหญ่ สวมแหวนให้กัน ไหว้ๆๆๆ รับน้ำชาๆๆๆๆ

หลังจากเก็บรูปไปได้สักพักก็ชวนตูนออกมานั่งที่เต๊นท์ผ้าด้านนอก กินหนมไรนิดๆหน่อยๆ เม้าท์แตกกันซักพัก อาหารก็เริ่มเสริฟ อย่างแรกเป็นออเดริฟที่มีปอเปี๊ยะทอดอร่อยมากๆๆ อย่างที่สองหูฉลามเห็ดหอมใส่ปูด้วย หร่อยสุดๆๆๆๆ อย่างที่สาม เป็ดอบแป๊ะก๊วย เป็ดนุ่มมาก หร่อยสุดๆ ต่อมาก็สลัดกุ้ง ต่อมาจำไม่ได้แล้วไม่รู้อะ เพราะปวดอึ๊เลยเดินไปเข้าห้องน้ำในบ้าน


















สิบโมงกว่าๆแขกก็เริ่มทยอยกลับ ติก็กลับแล้ว เห็นบอกว่าจะไปยันฮีรักษาสิว เฮ้อ...นี่ถ้ายังไม่มีแฟนนะคงคิดว่านายเป็น...แล้วล่ะ อิอิ

ตูนเองก็ต้องกลับมาเคลียร์งานด้วยเหมือนกัน เห็นว่าต้องส่งThesisประมาณอาทิตย์หน้า เราก็เลยไปบ๊ายๆก็อบ แฟนก็อบ พี่สาวก็อบ แม่ก็อบ กลับบ้านละกัน เราเองก็ยังมีไรที่ต้องทำอีกมาก ทั้งเขียนไดอารี่ให้ครบทั้งอาทิตย์ที่ผ่านมา หาที่เรียนไวโอลิน ง่วงด้วย ก็เลยขอกลับเลยดีกว่า

นายตูนท่าจะแย่แล้ว โมเดลยังไม่ได้ตัดเลย ไอ้เราก็จนปัญญาอะ ขนาดของตัวเองยังใช้พี่รหัสคนอื่นตัดให้เลย...อะนะ

แต่คิดว่าจะไปช่วยพรินต์งาน ตัดแปะไรพวกนี้นะตูน น่าจะเป็นอย่างเดียวที่เราทำได้ดีที่สุดว่ะ

ขากลับ ไปส่งตูนที่4แยกบางนา แล้วก็กลับบ้านมา online เขียนไดอารี่ซะหน่อย เขียนเก็บๆไว้

***
บ่ายๆวันนี้แปลนว่าจะเอารถไปเปลี่ยนมู่เล พี่เอ๋บอกว่าจะช่วยพาไปก็เลยนัดกันตอนเที่ยง(ตอนเช้าพี่เอ๋มีเทรนนิ่งที่office) เอารถพี่เอ๋จอดไว้ที่บ้าน แล้วเอารถเราออกไปอู่ด้วยกันแค่คันเดียว
แล้วตลกนะ พอบอกแม่ เล่าให้แม่ฟังว่าจะออกไปกะพี่เอ๋งี้ๆๆๆนะ แล้วแม่ถามกลับมาว่า "อ้าว! แล้วทำไมไม่เอารถตาเอ๋ไปล่ะ"

ฮ่วย ! แม่ ออกไปซ่อมรถหนูนะแม่ แม่ก็เลยแบบว่า เออๆๆจริงๆๆ

หลังจากเอาให้ที่อู่ดูแล้ว เค้าก็ยังไม่สามารถบอกได้ว่ามันเป็นที่มู่เล่จริงๆรึเปล่า เพราะในขณะนั้นมันไม่เห็นอาการ คือมันจะเป็นเฉพาะตอนสตาร์ทไง เค้าเลยแนะว่าควรถอดออกมาดู เลยคุยๆกันว่าเอามาวันจันทร์ดีก่า ก็ตกลง เดี๋ยววันจันทร์เอามาตั้งแหมะไว้ที่นี่

เฮ้อ!! สรุปว่าก็ต้องรอไปอีกวันล่ะนะ แต่ไม่ไร ไปกินข้าวละกันวันนี้ พอดีพี่เอ๋มีร้านอาหารแนะนำ เป็นร้านส้มตำไก้ย่างตรงทางลัดจากอุดมสุขไปเซ็นทรัลบางนา

ใครเคยผ่านไปแถวๆนั้นน่าจะนึกออก ที่เป็นร้านชาวบ้านๆ แต่รถจอดฮึม ต้มแซบอร่อย คอหมูย่างก็หร่อย ส้มตำโอเค แต่ไก่ย่างไม่หร่อย มันแห้งๆอะ แต่ถ้าใครชอบแห้งๆก็น่าจะโอนะ
เสร็จภารกิจการกินก็มาซีคอน(หนีไม่พ้นจิงจี๊ง) ตอนแรกก็กะว่าจะแค่เดินๆอะนะ แต่มีหนังที่พี่เอ๋อยากดูพอดี นั่นคือ Motorcycle Diary หนังประวัติชีวิตของ เช กูวารา ช่วงที่เค้าออกเดินทางท่องเที่ยวกับเพื่อนคนนึง ได้เจอคนที่เดือดร้อน ถูกเอารัดเอาเปรียบ ช่วงที่เค้าเข้าไปช่วยงานในสถานรักษาผู้ป่วยโรคเรื้อน แค่นั้นแหละ

เป็นหนังเรื่องแรกในชีวิตจริงๆที่บุนแอบหลับ ถึงอาจจะแค่10-20วินาทีก็เหอะ ... คือไงล่ะ บุนเป็นคนดูหนังแล้วไม่หลับอะ งกอะ เสียเงินมาดูแล้วนะ จะมาหลับได้ไง แต่ เช ทำได้ค่ะ เดี๊ยนรับรอง

ด้วยอารมณ์ความต่อเนื่องจากหนังรึเปล่า ทำให้วันนี้online ได้เพียงครึ่งชั่วโมง ความง่วงก็ถาโถม หลับไปบัดเดี๋ยวนั้น

ตื่นมาอีกทีก็มีคำทักทายจากเพื่อนอยู่บน msn ซึ่งบัดนั้นไอ้เพื่อนก็ได้ offline ไปเสียแล้ว โอย!!! ขอโทษจริงๆอะ หลับอยู่อะนะ

วันนี้ก็แค่นี้แหละจ๊ะ เป็นวันดีๆอีกวันหนึ่งของบุน

"มีคนคนนึงเป็นคนโชคดีมากๆ
เพราะในขณะเค้าที่รู้สึกหดหู่ เบื่อชีวิต
เหงาเหมือนอยู่คนเดียวในโลก
ยังมีคนอีกคนที่พร้อมที่จะซัพพอร์ทเค้าเสมอ"

อิจฉาคนโชคดีคนนั้นอะ สักวันบุนคงโชคดีแบบนั้นได้บ้าง

ปล.ขอแก้คำผิดนะคะ ในภาพอ่ะค่ะ ที่ถูกต้องเป็น "couple"