Friday, March 25, 2005

Don't !

Friday,

คืนวันศุกร์จ๊ะ
กลับจากถนนพระอาทิตย์สักพักนึงแล้วล่ะ

กุ้มใจ

ให้ทำไงดีน้า...... นี่บุนก็ทำดีที่สุดแล้วนะ
เราแย่หรอเนี่ย ที่คำพูดแค่คำสองคำ ก็ทำลายความพยายามเป็นชั่วโมงที่เราปั้นมากะมือ

รถติดอย่างหนักที่ถนนราชดำริ เราคุยโทรศัพท์กับคุณ หวังให้คุณสบายใจขึ้น

มันยากที่เราจะให้คุณได้เหมือนเมื่อก่อนหรอก ถึงเราจะอยากทำก็ตาม เวลานั้นมันผ่านมานานแล้ว เราเศร้า แต่ก็ผ่านมันมาอย่างแข็มแข็ง ด้วยตัวคนเดียว


ชีวิตนึงของเรา รับผิดชอบตัวเองก็ย๊ากยากแล้ว

การที่มีคนยอมรับเราเป็นหลักให้พิงเวลาเดินมาเหนื่อยๆเนี่ย ถือเป็นเรื่องดีมากนะ แต่เราไม่อยากเสียความเป็นตัวเองไป

เรามีความรักมากมายที่จะให้คนรอบข้าง เรารู้สึกดีมากๆที่ได้รักใคร เพื่อนเรา พี่ๆที่ออฟฟิส คนที่ดีกันเรามีมากมายจริงๆ

บางครั้งเวลาที่มีใครทำอะไรดีๆให้เราเนี่ย อยากจะกระโดดเข้าไปกอดจริงๆ


ก็ต้องรอกันต่อไป...

Monday, March 21, 2005

Death Note

Hi,

วันนี้คุณบัคต้องไปสิงคโปร์ตอนค่ำ เร่งงานขี้แตก บอกเช้าเอาบ่ายกลางวันหายจ้อย ไปพารากอนแหงๆ

แต่พรุ่งนี้สบายแระ ได้ออกไปกินก๋วยเตี๋ยวเรือตอนเที่ยง ครั้งที่แล้วลืมใบรายการอาหารทีจดของทุกคนไว้ที่ออฟฟิส ครั้งนี้จะเก็บไปให้ดีเชียว ไม่พลาดๆ

วันนี้ได้อ่านการ์ตูนแห่งคำร่ำลือ1เรื่อง คือ Death Note เป็นเรื่องหายากตามท้องตลาด ตอนนี้ออกมาแค่2เล่ม สนุกดีอะนะ ชอบที่มันต่อสู้กันด้วนความคิด โห แต่มันส์สุดๆ ไม่นึกว่าด้วยนิยามของDNจะเอามาแต่งเรื่องได้สุดยอดขนาดนั้น

(แต่ได้ข่าวว่าหลังๆนี่เริมออกทะเลเหมือนกัน ออกแนว Y เล็กๆด้วย--โฮ่ๆๆ อันนี้ยิ่งชอบ)

วันป๊กกะติ๊มากๆเลยน้าวันนี้ แอบเบื่องานนิดๆด้วย


Sunday, March 20, 2005

2nd.hand Violin

*วันนี้โดดเรียน

*วันนี้โดดตีแบด

วันนี้ไปสวนจตุจักรมาจ๊ะ ไปดูไวโอลินมือ2

คงเคยเห็นกันนะ ร้านที่อยู่แถวๆร้านขายหนัวสือเก่า ที่มีลุงนั่งเล่นอยู่

แต่ก็ไม่ถูกเลยนะ ไวโอลินเก่าที่เค้าขายอยู่เนี่ย 7พันกว่าแน่ะ ตัวใหม่ๆที่เค้าแนะนำก็4500 รวมกล่องอีก500เป็น5พัน แต่ถ้าอกะเค้าเนี่ย เค้าสอนให้ฟรีนะ แล้วไวโอลินของที่ร้านเค้าก็ซื้อคืนด้วยถ้าเราต้องการอัพเกรด ก็เอาไปเทิร์น จ่ายแค่ส่วนต่าง

Saturday, March 19, 2005

New Violin

ตอนเช้าไปสำเพ็ง ซื้อของกะจุ๊กกะจิ๊ก จริงๆแล้วจะไปเวิ้งนครเกษม แวะดูไวโอลินซะหน่อย หลังจากที่ดูๆไปได้3-4ร้านก็พอจะสรุปๆคร่าวๆแบบงูๆปลาๆได้ว่า มันก็มีเกือบทุกราคา ซึ่งเราก็ยังแบ่งเกรดไม่ได้อยู่ดีว่าอันไน๋ดี ไม่ดีตอนเช้า เอารถไปจอดที่วัดสาม...(อะไรสักอย่าง) จำไม่ๆได้ แต่สะดวกดีออกนะ เดินออกจากวัดก็มาถึงสำเพ็งเลย

เวิ้ง--วรจักร--สำเพ็ง--พระอาทิตย์--สนามหลวง--วัดมกุฎ--ข้าวต้มกุ๊ยวัดบวร

วันนี้สนุก ชอบ
- ได้เจอเพื่อน
- ได้เล่นว่าวที่สนามหลวง เนื่องจากอยากมานาน แต่ถึงจะไม่มีลม แต่ก็ได้ความทรงจำดีๆกลับมามากมาย
- จอยกลับมาแล้ว เป็นการชั่วคราว เพื่อสวดศพคุณตาที่จอยรักมาก

Thursday, March 17, 2005

my day

ง่วงอะ แต่ก็อยากทำรูปลงเวบ แต่ง่วงๆๆๆๆ ไปซื้อของที่สินธรมา เสียไปเป็นพันแฮะ
ง่า...

Wednesday, March 16, 2005

my day

อ้านะ

วันธรรมด๊าธรรมดา วันนี้ตอนค่ำๆคุณบักเดินมาคุยด้วย ประมาณว่า
ม่ายได้คุยกับคุณบุนตั้งนาน

Sunday, March 13, 2005

Winning

วันอาทิตย์แล้วสิ

วันนี้ไปตีแบดมาล่ะ ไปเล่นเกมส์ฟุตบอลมาด้วย โอ๋ใจดีจริงๆอุตสาห์สอนให้ แถมยอมให้เรายิงประตูตั้ง1ลูกแน่ะ (แต่เราโดนโอ๋อัดไป3 เหอๆๆๆ)

Saturday, March 12, 2005

งานแต่งงานของนายก็อบแก๊บ


















อะนะ...

วันนี้เป็นวันดีๆๆๆๆ มีคนมากมายแต่งงานกันวันนี้ หนึ่งในนั้นคือนายก็อบแก็บ (he is my ex-Boyfriend)

วันนี้นายก็อบของแม่เราแต่งงานแล้ว ที่บ้านเจ้าสาวในตอนเช้า แล้วไปเลี้ยงที่ชลบุรีตอนค่ำ เพราะปาป๊าของนายก้อบเป็นตำรวจทำงานอยู่ที่นั่น

ตอนแรกบอกนายตูนเอาไว้ว่าจะไปรับที่บ้านนะ(บ้านตูนอยู่แถวๆ4แยกบางนา) เพราะตูนรถคว่ำ หัวแตกมา สงสารม๊ากมาก จะไปรับนะ--- แต่มะคืนเล่นเน็ตดึกไปหน่อย ตั้งนาฬิกาไว้ตี 4.20

!!!!!!! !! !ติ๊ดๆๆๆๆๆๆ......อื้อๆๆ..ง่วงๆๆๆจัง ขออีก5นาทีนะ (กด pause)

!!!!!!! !! !ติ๊ดๆๆๆๆๆๆๆ......อื้อๆๆ..ยังง่วงอยู่อ้า...ขออีก5นาทีนะ (กด pause อีกครั้ง)

เป็นอย่างนี้ไม่รู้กี่ที แล้วก็ตื่นมาด้วยเสียงโทรศัพท์...อ้าวตูนโทรมาแฮะ ปรากฏว่าตี5.40แล้ว

เวรกรรม ฤกษ์หมั้น7โมงด้วย ตาลีตาเหลือกมาก ตูนเลยบอกว่า ไม่เป็นไร เดี๋ยวตูนมาหาที่บ้านเอง ตูนจะแบกหัวแบะๆของตูนมาหาเอง...ดีเหมือนกัน เราจะได้ไปอาบน้ำ แต่งตัว ขอสวยหน่อยนะวันนี้

**
บ้านแฟนก็อบอยู่ที่หมู่บ้านนันทวัลย์ วอยวัชรพล เป็นหมู่บ้านที่น่าอยู่มาก บ้านสวยด้วย มีสระว่ายน้ำฟรีฟอร์มอยู่ตรงด้านขวาของบ้าน แล้วเป็นบ้านที่ด้านหน้าบ้านติดกับสวนของหมู่บ้านด้วย


__เพื่อนนึกออกใช่มะ แบบว่าเหมือนหมู่บ้านใน standard book หง่ะ ที่ซอยบ้านแยกแบบแตกเป็นใบไม้ แล้วก็จะมี facility ของหมู้บ้านเป็นช่วงๆ อ้า...นั่นแหละ บ้านหันออกไปทางสวนพอดี

โชคดีมาก รถไม่ติดเลย ออกไปทางพัฒนาการ ขึ้นทางด่วนรามอินทรา ปู๊ดเดียวถึง ใช้เวลาเพียง20นาทีเท่านั้น เริ่ดๆๆๆๆ

ไปถึงก็เกือบๆ7โมงพอดี แต่ทางญาติของฝ่ายชายก็ยังมากันไม่ครบ ดีๆๆๆเราก็เรียกว่าไม่ได้มาสายล่ะ กลุ้มๆอยู่เพราะตูนต้องมาเห็นเพื่อนเจ้าบ่าวด้วย



















ฝ่ายเพื่อนเจ้าบ่าวครับ

ประมาณ7.40ก็เริ่มตั้งขบวนแล้วก็เดินแห่กันเข้าไปในบ้านเจ้าสาว อันนี้เค้าจัดแบบจีนนะคะ หัวขบวนถือ ..เอ้อ...คิดก่อน...ช่อดอกไม้(อันนี้พี่กิ๊ก พี่สาวก็อบเป็นคนถือ) ถาดส้มมงคล(ตูนกะติเป็นคนถือ) เหล้า เส้นหมี่จีน อันนี้บุนได้ถือล่ะ เค้าถือเคล็ดว่า เพี่อให้ชีวิตยืนยาว แล้วก็ตามมาด้วยน้ำตาล คงหมายถึงความชื่น ชื่นมื่นๆๆๆ

ขอลำดับพิธีการดังนี้ค่ะ

- ตั้งขบวน แล้วเดินเข้าบ้าน
- ขึ้นชั้นบน เพื่อรับเจ้าสาวที่อยู่ในห้องนอน อันนี้ต้องมีการผ่านประตูเงินประตูทองตามธรรมเนียม
- เจ้าบ่าวพาเจ้าสาวลงมาละ
- ข้างล่างก็เตรียมสินสอดทองหมั้น พ่อแม่ปู่ย่านั่งบนโซฟา บ่าว สาวนั่งที่พื้นปูด้วยผ้าแพรสีแดง
- ไหว้ผู้ใหญ่ สวมแหวนให้กัน ไหว้ๆๆๆ รับน้ำชาๆๆๆๆ


























หลังจากเก็บรูปไปได้สักพักก็ชวนตูนออกมานั่งที่เต๊นท์ผ้าด้านนอก กินหนมไรนิดๆหน่อยๆ เม้าท์แตกกันซักพัก อาหารก็เริ่มเสริฟ อย่างแรกเป็นออเดริฟที่มีปอเปี๊ยะทอดอร่อยมากๆๆ อย่างที่สองหูฉลามเห็ดหอมใส่ปูด้วย หร่อยสุดๆๆๆๆ อย่างที่สาม เป็ดอบแป๊ะก๊วย เป็ดนุ่มมาก หร่อยสุดๆ ต่อมาก็สลัดกุ้ง ต่อมาจำไม่ได้แล้วไม่รู้อะ เพราะปวดอึ๊เลยเดินไปเข้าห้องน้ำในบ้าน


















สิบโมงกว่าๆแขกก็เริ่มทยอยกลับ ติก็กลับแล้ว เห็นบอกว่าจะไปยันฮีรักษาสิว เฮ้อ...นี่ถ้ายังไม่มีแฟนนะคงคิดว่านายเป็น...แล้วล่ะ อิอิ

ตูนเองก็ต้องกลับมาเคลียร์งานด้วยเหมือนกัน เห็นว่าต้องส่งThesisประมาณอาทิตย์หน้า เราก็เลยไปบ๊ายๆก็อบ แฟนก็อบ พี่สาวก็อบ แม่ก็อบ กลับบ้านละกัน เราเองก็ยังมีไรที่ต้องทำอีกมาก ทั้งเขียนไดอารี่ให้ครบทั้งอาทิตย์ที่ผ่านมา หาที่เรียนไวโอลิน ง่วงด้วย ก็เลยขอกลับเลยดีกว่า

นายตูนท่าจะแย่แล้ว โมเดลยังไม่ได้ตัดเลย ไอ้เราก็จนปัญญาอะ ขนาดของตัวเองยังใช้พี่รหัสคนอื่นตัดให้เลย...อะนะ

แต่คิดว่าจะไปช่วยพรินต์งาน ตัดแปะไรพวกนี้นะตูน น่าจะเป็นอย่างเดียวที่เราทำได้ดีที่สุดว่ะ

ขากลับ ไปส่งตูนที่4แยกบางนา แล้วก็กลับบ้านมา online เขียนไดอารี่ซะหน่อย เขียนเก็บๆไว้

***
บ่ายๆวันนี้แปลนว่าจะเอารถไปเปลี่ยนมู่เล พี่เอ๋บอกว่าจะช่วยพาไปก็เลยนัดกันตอนเที่ยง(ตอนเช้าพี่เอ๋มีเทรนนิ่งที่office) เอารถพี่เอ๋จอดไว้ที่บ้าน แล้วเอารถเราออกไปอู่ด้วยกันแค่คันเดียว
แล้วตลกนะ พอบอกแม่ เล่าให้แม่ฟังว่าจะออกไปกะพี่เอ๋งี้ๆๆๆนะ แล้วแม่ถามกลับมาว่า "อ้าว! แล้วทำไมไม่เอารถตาเอ๋ไปล่ะ"

ฮ่วย ! แม่ ออกไปซ่อมรถหนูนะแม่ แม่ก็เลยแบบว่า เออๆๆจริงๆๆ

หลังจากเอาให้ที่อู่ดูแล้ว เค้าก็ยังไม่สามารถบอกได้ว่ามันเป็นที่มู่เล่จริงๆรึเปล่า เพราะในขณะนั้นมันไม่เห็นอาการ คือมันจะเป็นเฉพาะตอนสตาร์ทไง เค้าเลยแนะว่าควรถอดออกมาดู เลยคุยๆกันว่าเอามาวันจันทร์ดีก่า ก็ตกลง เดี๋ยววันจันทร์เอามาตั้งแหมะไว้ที่นี่

เฮ้อ!! สรุปว่าก็ต้องรอไปอีกวันล่ะนะ แต่ไม่ไร ไปกินข้าวละกันวันนี้ พอดีพี่เอ๋มีร้านอาหารแนะนำ เป็นร้านส้มตำไก้ย่างตรงทางลัดจากอุดมสุขไปเซ็นทรัลบางนา

ใครเคยผ่านไปแถวๆนั้นน่าจะนึกออก ที่เป็นร้านชาวบ้านๆ แต่รถจอดฮึม ต้มแซบอร่อย คอหมูย่างก็หร่อย ส้มตำโอเค แต่ไก่ย่างไม่หร่อย มันแห้งๆอะ แต่ถ้าใครชอบแห้งๆก็น่าจะโอนะ
เสร็จภารกิจการกินก็มาซีคอน(หนีไม่พ้นจิงจี๊ง) ตอนแรกก็กะว่าจะแค่เดินๆอะนะ แต่มีหนังที่พี่เอ๋อยากดูพอดี นั่นคือ Motorcycle Diary หนังประวัติชีวิตของ เช กูวารา ช่วงที่เค้าออกเดินทางท่องเที่ยวกับเพื่อนคนนึง ได้เจอคนที่เดือดร้อน ถูกเอารัดเอาเปรียบ ช่วงที่เค้าเข้าไปช่วยงานในสถานรักษาผู้ป่วยโรคเรื้อน แค่นั้นแหละ

เป็นหนังเรื่องแรกในชีวิตจริงๆที่บุนแอบหลับ ถึงอาจจะแค่10-20วินาทีก็เหอะ ... คือไงล่ะ บุนเป็นคนดูหนังแล้วไม่หลับอะ งกอะ เสียเงินมาดูแล้วนะ จะมาหลับได้ไง แต่ เช ทำได้ค่ะ เดี๊ยนรับรอง

ด้วยอารมณ์ความต่อเนื่องจากหนังรึเปล่า ทำให้วันนี้online ได้เพียงครึ่งชั่วโมง ความง่วงก็ถาโถม หลับไปบัดเดี๋ยวนั้น

ตื่นมาอีกทีก็มีคำทักทายจากเพื่อนอยู่บน msn ซึ่งบัดนั้นไอ้เพื่อนก็ได้ offline ไปเสียแล้ว โอย!!! ขอโทษจริงๆอะ หลับอยู่อะนะ

วันนี้ก็แค่นี้แหละจ๊ะ เป็นวันดีๆอีกวันหนึ่งของบุน

"มีคนคนนึงเป็นคนโชคดีมากๆ
เพราะในขณะเค้าที่รู้สึกหดหู่ เบื่อชีวิต
เหงาเหมือนอยู่คนเดียวในโลก
ยังมีคนอีกคนที่พร้อมที่จะซัพพอร์ทเค้าเสมอ"

อิจฉาคนโชคดีคนนั้นอะ สักวันบุนคงโชคดีแบบนั้นได้บ้าง

ปล.ขอแก้คำผิดนะคะ ในภาพอ่ะค่ะ ที่ถูกต้องเป็น "couple"

Wednesday, March 09, 2005

Farewell TIM+


วันนี้เลี้ยงส่ง Webmaster สุด Love

สถานที่ : จิ้มจุ่มข้างถนนซอยคอนแวนต์ เยื้องๆคาลิฟอร์เนียฟิตเนส

สมาชิก : บุน ติ๋ม มี๋ เอ๋ โป้ง ใหญ่ เส แก้ว (In order of appearance)

วันนี้ไปกินจิ้มจุ่ม หมูย่าง คอหมูย่าง ส้มตำ ไก่ย่าง ไข่เจียว ที่ร้านแห่งนึงซึ่งทั่น Webmaster แนะนำมา

หย่อยมากฮับ!!!

เป็นร้านจิ้มจุ่มริมถนนตั้งโต๊ะกันบนฟุตบาทเลยล่ะ แต่คนเยอะมาก บุนกะติ๋มไปถึงก็สั่งก่อนเลย จิ้มจุ่ม1ชุด หมูย่าง ส้มตำ, etc ...หิวมากอะ

หมูย่างนี่ติ๋ม recommend เลยนะ แต่บุนว่ามันแห้งๆไปนิด คือมีแต่เนื้ออะ ระดับบุนต้องนี่เรย "คอหมูย่าง" ติดมันคอเรสตอรอลฟุ่งปรี๊ดๆๆๆ เกรียมๆมะเร็งถามหา ทำลายสุขภาพสุดๆ

มี๋มาถึงแล้วเป็นคนต่อมา ตามมาด้วย เอ๋ โป้ง ใหญ่ เส แก้ว เจ๊แก้วนี่มาดึกมาก แต่ไม่สำคัญหรอกนะจะมาเร็ว มาดึก ขอให้มาเจอกันก็พอ หยั่งตอนที่ไปเยาวราชครั้งแรกน่ะ น้ามี๋ก็ตามมาตอน4ทุ่ม



ก็อย่างที่เคยบอกอะนะว่า "ถ้าจะมาก็จะรอ" ท่องไว้เลยนะ

* ถ้าจะมาก็จะรอ *

* ถ้าจะมาก็จะรอ *

* ถ้าจะมาก็จะรอ *

* ถ้าจะมาก็จะรอ *

* ถ้าจะมาก็จะรอ *

* ถ้าจะมาก็จะรอ *

อะจ๊ะ...

หลังจากที่ค่อยๆมากัน เลยทำให้ผู้ที่มาถึงก่อนสามารถถล่มได้ใหม่อีกเป็นระลอกๆ จนคุณพี่พนักงานในร้านเดินมาบอกว่า "กินกันให้ตายไปเลยนะคร๊าบ " 5 5 5

อ้านะ สบายพุง...

กินเสร็จเดินออกมาทางซอยคอนแวนต์ ตั้งใจหาหนมกินกัน ขาดความหวานไม่ได้จริงๆนะชีวิตนี้ แล้วก็เจอร้านขายหนมปัง-สังขยา เป็นแบบรถเข็นๆน่ะ มีพวก ไมโล กาแฟ ชา ขายด้วย อยู่หน้าสตาร์บัค

อร่อยชัวร์ร้านนี้ เพราะตอนที่ไปถึงมันหมดแล้วอ่า...ง่า อดกิน

ที่นี้ก็เลยไปกินติมที่สเวนเซนส์เป็นของหวานแทน ไม่รู้เค้าเรียกว่าตึกอะไรนะอันนี้ แต่เข้าห้องน้ำต้องจ่ายตังค์ด้วย ตั้ง5บาท 5บาทนะเว๊ย!!! แพงชะมัด รู้งี้เข้าที่สตาร์บัคก็ดีหรอก



หลังจากกินเสร็จ ขี้ เยี่ยว เรียบร้อย ก็ถึงเวลาอันเป็นสมควรที่จะต้องกลับบ้าน

และระหว่างทางที่เดินไปรถไฟฟ้านั่นเอง ใหญ่โชว์หญิงด้วยการแวะซื้อหวีสับลายดอกไม้ระย้า "เอาไว้ติดกล้วยหอม" ใหญ่มันว่างี้ คงหมายถึงผมมวยทรงกล้วยหอม ณ แอร์โฮสเตจ นั่นเอง
ติ๋ม เส ใหญ่ แก้ว กลับรถไฟฟ้า ส่วน บุน มี๋ เอ๋ โป้ง นั่งแท็กซี่กลับไปที่ออฟฟิสบุน บุนเอารถจอดไว้ที่นั่นน่ะ

วันนี้เศร้านะ สมาชิกกำลังจะหายไปตั้ง1คนแน่ะ

แต่ก็คงจะได้เจอกันบ่อยๆในนี้ล่ะนะ โชคดีนะติ๋ม มิสยูน้า บุนคงไม่ได้ไปส่งที่สนามบิน รีบเรียนรีบกลับนะ จะได้มีคนตีแบดครบๆเหมือนเดิม


Tuesday, March 08, 2005

My love car

I took personal leave…

ลาหยุดอะจ๊ะ ตามที่นัดกะพี่เอ๋ไว้ว่าจะเอารถไปเช็คที่ศูนย์มาสด้า
ด้วยเหตุจำเป็นบางอย่างทำให้ต้องเอารถไป2คัน ขับก๊องแก๊งๆไปคนละคัน


ที่แรกที่ไปคือโชว์รูมตรงถนนพระราม4 อันที่เลี้ยวขวามาจากถนนวิทยุหน่ะ แต่ว่าที่นี่ไม่มี ศูนย์บริการนะ ถามเจ้าหน้าที่ดูเค้าก็บอกว่าใกล้สุดก็ที่ซอยแสนสบาย ถนนพระราม4น่ะแหละ แต่อยู่ใกล้ทางพระโขนง

ได้ไปแอบดู Mazda 3 ด้วย ชอบนะชอบๆๆๆ

RX 8 ก็สุดยอด >_< ชอบๆๆๆๆ โอย!!! เท่มักๆๆๆ อยากได้รถสปอร์ตอ๊ะ (แต่ยังไงๆ Astina 323 ของชั้นก็เริ่ดๆๆๆๆๆที่สุด อะนะ...)


หลังจากสงบสติอารมณ์ เก็บเช็ดน้ำลายเรียบร้อยแล้วก็ตะกายออกมา มุ่งสู่ศูนย์บริการเพื่อตรวจสภาพรถสุดเลิฟและแล้วก็เลยซอยฮ่ะ เลยไปแร้วแหงๆ หาซอยลัดออกสุขุมวิทก็ได้วะ แล้วก็เข้าซอยแสนสบายอีกที

อ้อ..แล้วก็ในซอยนี่เนี่ย จะมีร้านซ่อมช่วงล่างอยู่ร้านนึง ชื่อร้านโชวจุ่ง ดังมากในสังคมชาวเน็ต(อันนี้พี่เอ๋บอกมา) ก็เลยแวะเข้าไปถามเค้าว่าเค้าซ่อมมู่เล่ด้วยรึเปล่า เค้าบอกว่าไม่ทำอะ คือทำแต่ช่วงล่างอย่างเดียว เป็นโปรทางนี้อะนะ

ส่วนเรื่องศูนย์มาสด้าเนี่ย ก็อยู่ปากซอยแสนสบายนี่เอง ตะกี๊ขับผ่านแต่ไม่เห็นแฮะ(ปากซอยมี2ด้าน คือฝั่งสุขุมวิท และฝั่งพระราม4-ศูนย์อยู่ฝั่งพระราม4) เราก็ขับเลยไปนี๊ดเดียว แล้วก็เข้าจากทางซอยแสนสบายได้เลย


Saturday, March 05, 2005

May I write in Thai?

โอย!!ม่ายหวายๆๆ ถ้าต้องรอเขียนเป็นภาษาอังกฤษตลอดเนี่ยท่าจะไม่รอด พี่แป่ง พี่โน๊ต ก็อบ อย่าเพิ่งด่านะ

ขอเขียนเป็นภาษาไทยปนๆกันไปด้วยได้เปล่า แล้วจะกลับมาอัพเกรดเป็นภาษาอังกฤษที่หลังเท่าที่ทำได้ละกันนะ


เพราะบางเรื่องต้องรีบเขียนโดยไว ก่อนที่ขะหมองน้อยๆของบุนจะลบทิ้งไปอย่างรวดเร็ว
*
*
*

ขอหน่อยนึงละกัน...

Friday, March 04, 2005

Wanna write more

Just came back form Banglumpu, Sap called me when i was parking in front of my house asking me "Are you arrive home?" Sap is so cute :-)

วันนี้สนุกมาก โดยเฉพาะบรรยากาศที่หัวมุมตรงข้ามสเวนเซนส์ ฮาสุดๆ


Wednesday, March 02, 2005

Documents

I went out to Pratunam with my offices. We had noodle-Kuay Teao Rua for lunch together.

While our Boss was going to a meeting abroad, we were always having lunch outside … we're really enjoyed.

We had at least 2 but somebody had 3 and completed by Coconut Milk-Ice Cream topped by corn soup, coconut, corn,Luk-Cit and sweet boiled potatos.
Ahhh!!! Wanna eat now…

ได้รับใบภาษีรถยนต์จากธนะชาติแล้ว วันนี้เพิ่งจะโทรไปถามพอดี๊พอดีว่าทำไมยังไม่มา ส่งเอกสารไปให้ตั้งแต่2อาทิตย์ที่แล้ว แล้วมันก็หมดอายุไปตั้งแต่วันที่25เดือนที่แล้วด้วย แย่จัง งานเอกสารพวกนี้นี่ไม่ถนัดเลย

แอบเซ็งนิดนึงนะ เรื่องไอ้ใบพรบ.ที่ให้คนรู้จักช่วยทำให้ เค้าเขียนลายมือไม่ค่อยสวยอะ
คือใบ พรบ.เนี่ยมันจะเป็นลายน้ำคล้ายๆแบงค์500ใช่ม้า เงาๆ สวยๆ แล้วเค้าก็เอาปากกาสีดำหัวโตๆประมาณ1.5-2มม.มาเขียนไง พวกรายละเอียดเลขเครื่อง เลขทะเบียน เส้นมันก็หนาๆ เบิ้มๆ
เห็นพี่โน๊ะบอกว่าของพี่โน๊ตเป็นแบบตัวพิมพ์ด้วยแหละ อยากได้มั่งจัง
ง่า.........



Tuesday, March 01, 2005

Thanks for asking :-)

T O D A Y* is......Tuesday...right?

Many thanks to p'Peang for your impressive e-mail. You alway cheer me up.
Also p'Note you promise me to correct my English, Don't forget na ja.

*THANKS FOR READING MY KINDERGARTEN ENGLISH*

There's nothing interesting today. By the way ... I wanna see Million Dollars baby but i can't.

แต่อยากดูจริงๆนะ...จุ๊บๆๆ :-)


Hang out at Yaowarat :-)

Y A O W A R A T*
I went to Yaowarat after work. I left my car at my office (...always doing that when I going out somewhere in the evening because in Bkk, going somewhere by subway is much more convenient than driving)

By chance, I met Sae on the train. Mee+, Aey and Golfhua were waiting for us at Hualamphong Station. I was glad to meet Aey today because I haven't seen him for a month...almost 2months since the last Yaowarat Trip.

I thought he couldn't come today because when I called him in the afternoon, He was in Supanburi.+Sae just came back form Chieng Mai (goes for working). He bought 2packs of cookies for us as his promise.

"Love at First Bite is very famous in Chieng Mai!!!" Sae always proudly present about food & beverage.

Firstly, we try another way to find a good restaurant but not far from here. One of us suggested to go to Songwad rd. "The riverside restaurant is supposted to be there" Mee+ said. "ok.ok.ok.ok.ok."" Let's try.y.y.y" The Gang always support each other.

Then...we left Yaowarat behind and walked along a small soi in the dark. Looking for riverside restaurant hopefully.

I'd like to call that area we walking through "Dark Precinct". It's very dark and water is overflow on the floor. I saw many groups of adult. All houses are old and so quiet. It's look like a scenery in Chinese movie.

"Calmdown!" I told myself but i walked faster "The Karatedo Guy was beside us"...he had to help me if something happened "or maybe he would run away first fastest!!!"

kidding na, it just a dark small soi with strange gang of teenagers. Too much anxious na Boon.

7 hours later, 350 kilometers underneath my feet ... we found nothing We were standing at the end of Songwad rd. ...Old established Ratchawong Pier is in front of us...

a man who stand on the rigth is Golfhua. He was looking at Ratchawong Pier hopelessly. There's 7-11 in the rear of him...

"What do you think if I buy some of Rabbit Pao(Salapao) form 7-11 over there" Golfhua said after he saw 7-11 glowing in the dark around the corner.He was very starving,

I know but I couldn't allow him to do that. You know why, don't you? We were very close to the famous walking street but you gonna buy general Salapao from convenien store!..

***
"Absolutely Not!" I said.
***

So hungry when we arrived first restaurant..? The first objection..??... I shouldn't call them restaurant...Actually just kiosks and carts, but in that time... food from kiosks and carts are very luxury for us

1.00a.m. so sleeppy... bye bye