อาทิตย์นี้นี่ยุ่งยุ๊งยุ่ง
เป็น7วันที่ผ่านไปเร็วมากกกกก รู้สึกเหมือนเพิ่งผ่านไปได้แป๊บเดียวเอง หมดซะละ แก่ไปอีกสัปดาห์ งานที่ทำก็ไม่มีอะไรมากนะ ก็เหมือนๆที่ผ่านๆมา แต่กังวลกับWebsiteที่ทำอยู่นิดหน่อย (จริงๆแล้วก็มากเหมือนกัน) เพราะตั้งแต่ส่งให้คุณGeoffเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา เค้าก็ยังไม่ได้มีcomment อะไรกลับมาเลย คงยุ่ง เราคงต้องเดินหน้าต่อด้วยตัวเองแล้ว
ช่วงนี้ยังตื่นเช้าเหมือนเดิม แล้วก็ชอบมาแต่เช้า เป็นมาพักนึงแล้ว ซัก 4-5เดือนได้แล้วมั๊งที่มาถึงที่ทำงานตั้งแต่7โมง บางวัน6โมงครึ่ง คือมันเหมือนร้อนๆรนๆยังไงก็ไม่รู้ ...จริงๆบุนชอบทำงานนะ แต่อาการนี้บางทีมันก่อความเครียดให้มากเหมือนกัน ดูโรคจิตพิกล
แต่ข้อเสียคือเพลียอะ เหนื่อยง่ายด้วย ช่วงสายๆ แล้วก็ช่วงบ่ายนี่ ง่วงแบบตาปิด บางวันไปแอบนอนใต้โต๊ะตูน วันหลังจะเอาถุงนอนไปด้วย จะได้อุ่นสบาย...แงบๆ
จริงๆคิดว่าถ้าพี่โน๊ตยังอยู่ คงไม่ง่วงเหงาหาวนอนขนาดนี้...อีกไม่นาน เดี๋ยวเจอกัน...
เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ไปเยี่ยมหน่อยที่ยันฮี ไปนอนเป็นเพื่อนหน่อยคืนนึง การที่เพื่อนของเราคนนึงต้องเข้าโรงบาลเพื่อผ่าตัดแผลยาวเฟื้อยเนี่ย มันทำให้ความรู้สึกของเราต่อการเข้าโรงบาลเปลี่ยนไปจากที่เคยเป็นมา (รวมทั้งความรู้สึกของหน่อยเองต่อการเข้าโรงบาลด้วย)
มันไม่ใช่แค่ไปเยี่ยมเพื่อนเพื่อแฮบของฝากอีกต่อไป แต่มันคือความเจ็บหนักของจริง
หน่อยบอกเลยว่า “บุน รักษาสุขภาพให้ดีนะ” เพราะมันทรมานมาก แต่หลังจากที่หน่อยพูดยังงั้น2-3วันต่อมา หมอก็เดินมาบอกว่า “ตอนที่ผ่าตัด หมอพบว่า มีนิ่วอยู่ในตับด้วย” โห แบบว่า ไม่หมดซะที หลังจากการฉีดสี เช็คเลือด ตรวจใหญ่อีกรอบ ก็พบว่า เลือดปกติ แต่ตับมีปัญหาแก่เกินอายุ แล้วมันก็ผลิดนิ่วออกมาเรื่อยๆ แล้วมันก็รักษาไม่ได้ ก็คงต้องรักษาไปตามอาการ เจ็บเมื่อไหร่ก็ค่อยผ่าออกอีกที งือ น่ากัว...
หน่อยออกจากโรงบาลแล้วเมื่อวันพฤหัส หน่อยยังมีท่อที่ต่อเอาน้ำดีออกมาจากพุงห้อยตามมาด้วย พี่ตามอยากให้หน่อยไปพักอยู่ที่บ้านก่อน เราเห็นด้วยอย่างยิ่ง และก็แอบอิจฉามันในเรื่องนี้อยู่นิดนึง(มากเหมือนกัน)
ส่วนบุนตอนนี้ก็ต้องพยายามจบเรื่องwebในส่วนของตัวเองให้ได้ภายในอาทิตย์นี้ คงต้องขึ้นหน้าไว้ให้ครบ ทั้งbottom, links, text ที่มีข้อมูลแล้วทั้งหมด จะได้เอาให้เค้าดูได้ว่า เนี่ย ที่เหลือ รอจากเค้าอยู่
เป็น7วันที่ผ่านไปเร็วมากกกกก รู้สึกเหมือนเพิ่งผ่านไปได้แป๊บเดียวเอง หมดซะละ แก่ไปอีกสัปดาห์ งานที่ทำก็ไม่มีอะไรมากนะ ก็เหมือนๆที่ผ่านๆมา แต่กังวลกับWebsiteที่ทำอยู่นิดหน่อย (จริงๆแล้วก็มากเหมือนกัน) เพราะตั้งแต่ส่งให้คุณGeoffเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา เค้าก็ยังไม่ได้มีcomment อะไรกลับมาเลย คงยุ่ง เราคงต้องเดินหน้าต่อด้วยตัวเองแล้ว
ช่วงนี้ยังตื่นเช้าเหมือนเดิม แล้วก็ชอบมาแต่เช้า เป็นมาพักนึงแล้ว ซัก 4-5เดือนได้แล้วมั๊งที่มาถึงที่ทำงานตั้งแต่7โมง บางวัน6โมงครึ่ง คือมันเหมือนร้อนๆรนๆยังไงก็ไม่รู้ ...จริงๆบุนชอบทำงานนะ แต่อาการนี้บางทีมันก่อความเครียดให้มากเหมือนกัน ดูโรคจิตพิกล
แต่ข้อเสียคือเพลียอะ เหนื่อยง่ายด้วย ช่วงสายๆ แล้วก็ช่วงบ่ายนี่ ง่วงแบบตาปิด บางวันไปแอบนอนใต้โต๊ะตูน วันหลังจะเอาถุงนอนไปด้วย จะได้อุ่นสบาย...แงบๆ
จริงๆคิดว่าถ้าพี่โน๊ตยังอยู่ คงไม่ง่วงเหงาหาวนอนขนาดนี้...อีกไม่นาน เดี๋ยวเจอกัน...
เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ไปเยี่ยมหน่อยที่ยันฮี ไปนอนเป็นเพื่อนหน่อยคืนนึง การที่เพื่อนของเราคนนึงต้องเข้าโรงบาลเพื่อผ่าตัดแผลยาวเฟื้อยเนี่ย มันทำให้ความรู้สึกของเราต่อการเข้าโรงบาลเปลี่ยนไปจากที่เคยเป็นมา (รวมทั้งความรู้สึกของหน่อยเองต่อการเข้าโรงบาลด้วย)
มันไม่ใช่แค่ไปเยี่ยมเพื่อนเพื่อแฮบของฝากอีกต่อไป แต่มันคือความเจ็บหนักของจริง
หน่อยบอกเลยว่า “บุน รักษาสุขภาพให้ดีนะ” เพราะมันทรมานมาก แต่หลังจากที่หน่อยพูดยังงั้น2-3วันต่อมา หมอก็เดินมาบอกว่า “ตอนที่ผ่าตัด หมอพบว่า มีนิ่วอยู่ในตับด้วย” โห แบบว่า ไม่หมดซะที หลังจากการฉีดสี เช็คเลือด ตรวจใหญ่อีกรอบ ก็พบว่า เลือดปกติ แต่ตับมีปัญหาแก่เกินอายุ แล้วมันก็ผลิดนิ่วออกมาเรื่อยๆ แล้วมันก็รักษาไม่ได้ ก็คงต้องรักษาไปตามอาการ เจ็บเมื่อไหร่ก็ค่อยผ่าออกอีกที งือ น่ากัว...
หน่อยออกจากโรงบาลแล้วเมื่อวันพฤหัส หน่อยยังมีท่อที่ต่อเอาน้ำดีออกมาจากพุงห้อยตามมาด้วย พี่ตามอยากให้หน่อยไปพักอยู่ที่บ้านก่อน เราเห็นด้วยอย่างยิ่ง และก็แอบอิจฉามันในเรื่องนี้อยู่นิดนึง(มากเหมือนกัน)
ส่วนบุนตอนนี้ก็ต้องพยายามจบเรื่องwebในส่วนของตัวเองให้ได้ภายในอาทิตย์นี้ คงต้องขึ้นหน้าไว้ให้ครบ ทั้งbottom, links, text ที่มีข้อมูลแล้วทั้งหมด จะได้เอาให้เค้าดูได้ว่า เนี่ย ที่เหลือ รอจากเค้าอยู่
